انسان همانند طبیعت در حال تغییر وتحول است
دوران طفولیت ، به مثابه روزهای اول بهار دوران مرافبت ورشد ونمو
دوران نوجوانی وجوانی، دوماه آخر بهار را می ماند دوران شکوفه وشکفتن
دوران میانسالی، شبیه فصل تابستان است دوران پختگی ومحصول دهی
دوران پیری، پاییز برگ ریزان را می ماند ،از دست دادن طراوت وحاصل
دوران کهنسالی ، زمستان مست را شباهت دارد دوران بازنشستگی ودوران خوابیدن شاید برای همیشه.
پس تا بهاری وتابستانی هستیم برای پاییزی و زمستانی شدنمان بیندیشیم .
دردی که دردل است.